De feestdagen komen er weer aan, de tijd van lichtjes, gezelligheid, familie en vakantie. Maar voor veel mensen ook de tijd van feestdagstress. Want rond de feestdagen stellen we hoge eisen aan onszelf en aan elkaar. Het eten moet perfect zijn. Je outfit moet perfect zijn. En de sfeer moet ook perfect zijn.
Rond de feestdagen moeten we veel, vooral van onszelf. Maar ‘moeten’ is, zeker als het te vaak voorkomt, niet echt inspirerend. Vaak werkt het meer remmend als je iets moet, dan dat het je aanspoort tot actie.
Daarom is het nu tijd om te ont-moeten! Ont-moeten is het niet meer moeten, maar het willen en mogen van dingen. Volg de volgende tips als je ook wilt ont-moeten:
1. Vraag jezelf af: moet ik dit echt? Is dit een deadline die ik moet halen omdat er anders mensen doodgaan? Of is het iets wat je jezelf oplegt (en dus wilt)?
2. Probeer als je praat of schrijft vaker ‘willen’ te gebruiken in plaats van ‘moeten’. Dus niet “ik moet nog cadeautjes kopen voor onder de kerstboom”, maar “ik wil nog cadeautjes kopen voor onder de kerstboom”. Voel je het verschil?
3. Stel je eens voor wat er zou gebeuren als je 25% lager mikt dan nu? Dus als je niet streeft naar een perfect kerstdiner, maar een gewoon goed kerstdiner?
En als je dan echt ont-moet bent, dan is er ruimte voor de tweede betekenis van ont-moeten: namelijk het ontmoeten van jezelf en elkaar. Het biedt ruimte voor andere mooie dingen. En dan kom ik bij de vierde tip:
4. Besteed de tijd en energie die je overhoudt door minder te moeten en naar minder te streven aan ontspanning. En geniet van je kerstvakantie!
Als afsluiting en ter inspiratie nog een mooi gedicht over ont-moeten. Ik wens je hele fijne feestdagen en hoop dat je een mooi 2013 in balans voor je hebt!
Ont-moeten
(door Birgit Rozestraten juli 2003)
Als niets meer moet, is dat ont-moeten
Als niets meer moet, mag ik er zijn
Als niets meer moet, is alles mogelijk
Dan doet ontmoeten niet meer pijn
Het moeten ze me achter tralies
Met monsters om me heen op wacht
Afwijzing, woede en vernedering
Maar ik ben het die mezelf veracht
Ik maak van willen meestal moeten
Omdat ik steeds naar iets verlang
Goedkeuring, liefde of aanvaarding
En daarom ben ik altijd bang
Als niets meer moet, ontmoet ik vrijheid
Zij wordt mijn liefste kameraad
Zij accepteert, steunt en vertrouwt me
Ik weet dat zij me nooit verraadt
Dan kan ik jou ook vrijheid geven
Ik houd je niet meer in mijn macht
Jij heb recht op je eigen leven
Op jouw manier vanuit je kracht
Als niets meer moet kan ik ontmoeten
Gewoon omdat het dan zo gaat
Niet meer de eis ontmoet te worden
Geen angst meer dat je me verlaat
Want zonder moeten is er vrijheid
Vol liefde en humor spoort ze me aan
Om elk aspect van mezelf te beminnen
En zo het leven aan te gaan
Ik wil mezelf nu graag ontmoeten
Verlost van uiterlijke schijn
Ik sta mij toe niets meer te moeten
En eindelijk mezelf te zijn
connexianl.wordpress.com 